Gebroeders Leeuwenhart werd destijds als een van de betere kinderboeken en films beschouwd en handelde over een gehandicapt jongetje dat met zijn oudere broer in een huis woont waar dan een brand uit breekt. De oudere broer was zo begaan met zijn gehandicapte broertje dat hij de vlammenzee trotseerde om bij de kamer van zijn broertje te komen. Hij werd toen ingesloten door de vlammenzee en sprong toen met zijn broertje in zijn armen uit een raam. Enfin, dit heftige begin van het begin tovert zich om d.m.v. filmbeelden die een soort van paradijs laten zien. De wereld waar de oudere broer zijn gehandicapte broertje altijd mooie verhalen over had willen vertellen en waar hij dan altijd zeer naar verlangde. Door de gezamenlijke sprong komen ze dus aan in de riddertijd. Het doet je denken aan het hof van Eeden/ Een prachtige paradijselijke tuin en het jongere broertje kan opeens lopen en krijgt zelfs een heel mooi wit paard. Het leven lijkt een verrukking, Maar zonder het element spanning en sensatie lukt het ook niet om hier een mooi verhaal van te maken en heeft Astrid Lindgren er voor gekozen om dit er in te stoppen in de vorm van een draak en werkelijk strijdende soldaten, Uiteindelijk wordt de oudere broer, die Jonathan heet, dodelijk getroffen in de strijd met de draak en heeft nu de oudere broer niet lang meer te leven. De oudere broer neemt dan opnieuw zijn jongere broertje in zijn armen en spring samen met zijn broertje weer een nieuw licht tegemoet. EINDE VERHAAL

Astrid lindgren is met dit verhaal ver haar tijd ver vooruit geweest en stuitte destijds op grote weerstand. De sprong werd gelijk gemaakt aan een instemming voor zelfmoord en dat was niet pedagogisch genoeg oordeelde men.