Onderzoek | Stichtingbando

IEDEREEN IS

EEN UNIEK VERHAAL

Mensen kennen allemaal hun beperking

Toch komen we hier ook aan bij de beperking van de mens. De mens is wel uniek, maar niet perfect en wil zich veelal zelf kunnen redden.

Het zelfbeeld is hiertoe van groot belang geworden. Men wil zichzelf vaak kunnen zien als gezond, volwaardig, gelukkig, welvarend en tevreden. Dit beeld wordt alleen lang niet zo gemakkelijk behaald en daar spelen dus vele bedrijven slim op in om de mens het gevoel te willen geven geen enkele beperking meer te bezitten.

Maar helaas komt men dan vaak bedrogen uit omdat het leven nou eenmaal een wonderlijke bedoeling heeft met de mens. In ieder mens kan een zekere tegenstrijdigheid ontstaan waarbij men juist de dingen gaat doen die men juist zou moeten laten. Men komt hier op menselijke relaties uit die erg hebzuchtig kunnen zijn en geen duurzame oplossing zullen bieden.

WACHTEN OP GODOT

WAITING FOR GODOT

Het door een Ier opgetekende verhaal over twee zwervers aan de onderkant van de maatschappij, toont een uniek verhaal dat tot op de dag van vandaag wereldwijd gewaardeerd kon worden en daarom dus ook uitgevoerd kan worden.

Doordat de twee zwervers uiteindelijk toch weer enige hoop hebben kunnen krijgen, trok het leven op een zeer bijzondere wijze aan hun ogen voorbij.

Allereerst zagen zij een baas en een slaaf die de naam “GELUK” droeg, die zij natuurlijk al lang kenden, omdat zijzelf namelijk dezelfde pijn droegen. Later komt er in het toneelstuk “Het Kind” voor. “Het Kind” is eigenlijk de belangrijkste parel van het leven en stelt zich voor een bediende te zijn van de mysterieuze meneer Godot.

Het kind is natuurlijk ondergeschikt aan de volwassene en kan de volwassene een werkelijke openbaring laten zien en zelfs de basis die geldend zal zijn voor ieder mens.

Die basis is dus: samen te gaan spelen

Op het moment waarop dit in het verhaal van “Wachten op Godot” daadwerkelijk gebeurd, komt er weer iets tot bloei en groei en eindigt hiermee een zeer bijzonder toneelspel op sublieme wijze.

There was a recorded story of an Irishman about two tramps at the bottom of society. It shows an unique story to this day could be appreciated worldwide and therefore also can be performed.

Because the two travelers finally have hope again only to get caught living in a very special way their eyes beyond.

First, they saw a master and a slave who bore the name "Lucky", which of course they knew all along, namely because they wore exactly the same pain. Later, in the play "The Child" for. "The Child" is actually the main pearl of life and imagines to be a servant of the mysterious Mr. Godot.

The child is obviously subordinated to the adult and the adult can show a real revelation and even the base which will be valid for everyone.

That basis is: to play together.

At the time when this actually happened in the story of "Waiting for Godot", something is coming to fruition and growth and this play ends on a sublimely very special way .

THANS

ONBEKENDE HISTORIE

Een zeer opmerkelijke ervaring van het kind Samuel Beckett gaat vooraf aan zijn vertelling. In zijn familie komt namelijk een zeer grote zonde voor.

Hij groeit op met het gegeven dat zijn tante Gertrude een onbeschrijfelijke grote teleurstelling heeft moeten doorstaan. Gertrude was een van de drie dochters van zijn oudoom en hadden model mogen staan voor een knappe Filipijnse kunstenaar die hun kon gebruiken voor een beeldhouwwerk. De Filipijn was afkomstig uit het destijds zeer beschadigde en zeer arme land “de Filipijnen” een land dat volledig geplunderd was door het Europese land Spanje. Juist die armoede van de Filipijnen, een land dat zeer berooid was en feitelijk als een zwervende wees in de wereld was komen te staan, had een zeer sterke verbeeldende kracht voor tante Gertrude, de oudste dochter van de oudoom van Samuel Beckett.

Toen deze kunstenaar met de naam Jose Rizal, echter klaar was met zijn werk in Londen, ging Jose Rizal weer verder reizen en ging hij naar Parijs.Toch liet de zeer bijzondere Jose Rizal de oudste dochter Gertrude Beckett niet meer los. Gertrude had iets ontdekt dat werkelijk over een diepere laag van het leven ging. Het leek een dwaze verliefdheid te zijn en zij is toen werkelijk de zeer bijzondere Filipijn achterna gereisd naar de wereldstad Parijs. Om deze reis in die tijd te kunnen maken, moest men werkelijk van goeden huize komen. In ieder geval mensen met geld die een dergelijke oversteek konden bekostigen. Uiteindelijk heeft tante Gertrude in Parijs het antwoord op haar levensvraag kunnen krijgen, maar had haar reactie onbesproken gelaten. Juist deze reactie werd voor de jonge Samuel Beckett aanleiding om hier verder op door te gaan. Samuel Beckett ging naar Parijs en bestudeerde een jaar lang de allerarmsten van de wereldstad Parijs. Zijn bevindingen schreef hij toen in het toneelstuk dat hij de naam “Wachten op Godot ”mee had willen geven.

CURRENTLY

UNKNOWN HISTORY

A remarkable experience of the child Samuel Beckett precedes his narration. So you have to know that in his family was happen a big sin.

He grow up with the fact that his aunt Gertrude had to endure unspeakable disappointment. Gertrude was one of three daughters of his uncle and had been allowed to be a model for a handsome Filipino artist who could use them for a sculpture. The Filipino artist came out of a very damaged and poor country "Philippines" which was totally robbed by the European country of Spain.

It is precisely this poverty of the Philippines, a country that was very destitute and in fact as a wandering orphan in the world had come to be, had a very strong imaginative power for Aunt Gertrude, the eldest daughter of the uncle of Samuel Beckett.

When this artist named Jose Rizal, was finished his work in London, he continued traveling and went to Paris. Yet the extraordinary Jose Rizal could not left the mind of Gertrude Beckett. She had discovered something that was really about a deeper layer of life. It seems to be an infatuation and then she traveled really chasing the extraordinary Filipino to cosmopolitan Paris. To make this journey those days, one had actually come from good families. In any case, people with money who could afford such a crossing.

Eventually Aunt Gertrude in Paris could get the answer to the question of her life, but had left her reaction undiscussed. Because she was also falling in love for the artist.

It is precisely this reaction was the young Samuel Beckett reason to continue to go through here. Samuel Beckett went to Paris and studied for a year, the poorest of the metropolis Paris. His findings, he wrote the play he wanted to give the name of "Waiting for Godot".